-
1 klawisz
сущ.• клавиш• клавиша• ключ* * *1) sl. klawisz (strażnik więzienny) тюремный надзиратель, разг. тюремщик2) klawisz клавиш, клавиша* * *♂ клавиш, клавиша ž;uderzyć w \klawisze ударить по клавишам
* * *мкла́виш, кла́виша żuderzyć w klawisze — уда́рить по кла́вишам
См. также в других словарях:
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
klawisz — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «element klawiatury, dźwignia w instrumentach muzycznych służąca do uruchamiania mechanizmu młoteczkowego w instrumentach strunowych (fortepian) lub otwierająca i zamykająca dostęp powietrza do piszczałek… … Słownik języka polskiego
